Posts

Showing posts from February, 2018

Special: Besides chocolate, you’re my favorite ❤

. . .             ควานลินคิดว่าเขาคงใช้สายตามองแบบเปิดเผยไปหน่อยคนตัวเล็กถึงได้ทำท่าเหมือนอยากจะมุดดินหนีไปยังไงยังงั้น ปากอิ่มสีเชอร์รี่แข่งกันกับแก้มใสที่บัดนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำของลูกตำลึงสุกทำให้คนหน้านิ่งอดยิ้มออกมาไม่ได้ ใบหน้าคมกระตุกยิ้มยามก้าวยาวๆไปหาคุณหมอพัคที่เอาแต่ถอยหลังหนี             ยอมรับว่าเหนือความคาดหมายจนเกือบจะกัดลิ้นตายในตอนที่อีกฝ่ายส่งรูปมาให้ ยิ่งในตอนที่ได้เห็นเต็มสองตาควานลินยิ่งแทบจะอดรนทนไม่ไหว             ร่างขาวนวลที่เขาแสนจะหลงใหลกำลังเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ไม่สิ...จะเรียกว่าเปลือยเปล่าทั้งหมดเลยก็เห็นทีว่าจะไม่ได้ในเมื่อบางส่วนของร่างกายถูกปกปิดไว้ด้วยช็อคโกแลตสีน้ำตาลร้อนๆที่ตอนนี้แข็งตัวจับกับผิวเนื้อราวกับมีใครสักคนเอาสตอเบอรี่ผลอวบอิ่มลงไปจิ้มกับช็อคโกแลตฟองดู ถึงไลควานลินจะไม่ชอบของหวานแต่ก็ต้องยอมรับว่ารสขมผสมกับความหวานอมเปรี้ยวของขนมหวานจานนี้ทำให้เขาพึงพอใจอยู่ไม่น้...

FORBIDDEN Ch21: ไปต่อหรือพอแค่นี้

            FORBIDDEN Ch21: ไปต่อหรือพอแค่นี้             สายตาคมทอดมองไปยังร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง สีหน้าซีดเซียวกับสายน้ำเกลือที่เจาะอยู่ตรงหลังมือทำเอามือใหญ่เผลอกำเข้าหากันแน่น กวินท์ลูบดวงหน้าหวานแผ่วเบา ไออุ่นจากผิวเนื้อไข้ยังคงส่งผ่านมาถึงเขาแม้ว่าอีกฝ่ายจะได้รับยาไปแล้ว             อินทัชตอนนี้ดูอ่อนแอและเปราะบางกว่าที่เคย ราวกับว่าถ้าเขาเผลอสัมผัสแรงๆเข้าไปร่างตรงหน้าคงจะบุบสลายและแตกหักไปในพริบตา ถ้าให้เปรียบหัวใจอินทัชในตอนนี้กับแก้วคริสตัลที่เคยเผลอปัดหล่นสักใบ มันก็คงเต็มไปด้วยรอยร้าวที่เพียงสัมผัสแค่เบาๆก็พร้อมจะแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี             “อ่าวอา สวัสดีครับ” ชายหนุ่มหันไปมองต้นเสียง เขาพยักหน้าให้ติณณ์ที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับถุงเซเว่นในมือ             “คนอื่นล่ะ?” เขาถามเมื่อไม่เห็นว่ามีใครเดินตามมาอีก ...