Unconditionally CH6

CH6

         ภีมพลรีบยกแขนขึ้นคล้องคอร่างสูงที่ช้อนตัวเขาขึ้นอุ้ม ใบหน้าหวานซุกลงกับอกแกร่งในตอนที่อีกฝ่ายก้าวยาวๆขึ้นบันได ใช้เท้าปิดประตูห้อง วางเขาลงบนเตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทับในทันที กระดุมเสื้อนักเรียนถูกปลด คเชนทร์บดจูบลงไปอีกครั้ง เขาครางต่ำในลำคออย่างพอใจเมื่อคนใต้ร่างบดเบียดริมฝีปากกลับมากลายเป็นรสจูบที่ร้อนแรงจนแทบทนไม่ไหว คเชนทร์ผละออกมา กดจมูกลงบนแก้มเนียนก่อนไล่ต่ำลงมายังซอกคอขาว ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ภีมพลจับบ่าอีกคนแน่นในตอนที่ริมฝีปากชื้นแฉะเริ่มบดจูบอีกทั้งยังขบเม้มไปตามส่วนต่างๆอย่างคนละโมบโลภมาก

            กางเกงขาสั้นถูกถอดออกก่อนตามมาด้วยชั้นใน ร่างขาวที่เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้ากำลังโหมไฟปรารถนาให้ความกระสันในตัวชายหนุ่มลุกโชนอย่างที่ไม่มีอะไรสามารถหยุดยั้ง ภีมพลเมินหน้าหนีสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ ทั้งตัวเปลี่ยนเป็นสีแดงจัดในตอนที่คเชนทร์เผลอซี้ดปากตามสัญชาติญาณดิบ

            คเชนทร์จัดการถอดเสื้อตัวเองออก ก่อนแทรกตัวลงมาทาบทับกายบางไว้ใต้ร่างอีกครั้ง มือใหญ่แตะลงที่กรอบหน้าสวยก่อนจะไล้ลงต่ำไปเรื่อยๆ หยุดอยู่ที่เอวคอด เลื่อนไปที่หน้าอก บีบเค้นฟอนเฟ้นก่อนขยี้แรงๆที่จุดสองจุด ส่งผลให้เด็กใต้ร่างส่งเสียงครางหวานหูอีกทั้งยังแอ่นอกรับสัมผัสจากมือใหญ่จนแผ่นหลังลอยขึ้นจากเตียง

            “อา...”

            ใบหน้าชื้นเหงื่อที่บิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านเชิดขึ้นยามคเชนทร์ใช้ริมฝีปากร้อนขบเม้มหัวนมเอาไว้ในขณะที่อีกมือหนึ่งก็ยังคงทำหน้าที่บดขยี้อย่างไม่บกพร่อง ภีมพลเลื่อนมือกอดคเชนทร์ มองเสี้ยวหน้าของคนที่กำลังชื่นชมร่างกายของตัวเองอยู่ด้วยความรัก

            คเชนทร์เงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายตอนที่รู้ว่ากำลังถูกจ้อง ดวงตาหวานเยิ้มที่มองมาทางเขาชวนให้ส่วนที่อยู่ใต้กางเกงคับพอง ชายหนุ่มเลื่อนตัวไปให้ใบหน้าพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกัน กดจูบเบาๆลงไปบนปากบวมเจ่ออีกครั้ง ขบเม้มดูดดึงฝากฝังรสชาติแสนหวานที่พาหัวใจดวงน้อยให้ล่องลอยไปสู่สายน้ำแห่งความชุ่มชื่น

            คเชนทร์ผละออกมามองใบหน้าแดงก่ำชื้นเหงื่อ เขาแทบจะคลั่งตายให้ได้กับร่างขาวตรงหน้า ชายหนุ่มเลื่อนมือข้างที่ว่างไปบีบเค้นสะโพกกลมกึง ใช้เข่าดันสองขาให้แยกออกจากกัน ไล่ปลายนิ้วเรียวตั้งแต่ข้อพับเข่าไปยังต้นขาด้านใน สาละวนอยู่ใกล้ส่วนอ่อนไหวเรียกเสียงครางฮือจากร่างที่สั่นน้อยๆเป็นระยะ

            “อ...อาเชนทร์อย่าแกล้งภีม”

            เค้นเสียงขาดห้วงบอกคนขี้แกล้งที่ปลุกเร้าจนช่องท้องปวดหนึบ ภีมขยำมือลงกับผ้าปูที่นอนเมื่อฝ่ามือใหญ่กอบกุมส่วนปลายที่สั่นระริกเอาไว้ ก่อนจะเริ่มรูดขึ้นลงกระทั่งมีน้ำเหนียวปริ่มออกมาจนชื้นแฉะไปหมด

            คเชนทร์ถดตัวลงต่ำ สอดมือเข้าใต้ข้อพับขาทั้งสองข้างแล้วจับแยกออก ใบหน้าคมโน้มลงใกล้ส่วนน่ารักที่กำลังแสดงความต้องการออกมาจนแดงก่ำ ริมฝีปากร้อนกดจูบลงเบาๆตรงส่วนหัวสร้างความตกใจให้คนตัวเล็กพยายามชักขากลับ

            “อาเชนทร์ ไม่เอาตรงนั้น”

            ภีมพลเอ่ยห้ามร่างสูงที่ไล่ปลายลิ้นตั้งแต่ส่วนโคนมาจนถึงปลายด้วยเสียงขาดห้วง มือเล็กพยายามผลักไหล่แกร่งออกแต่คเชนทร์ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ชายหนุ่มใช้ปากร้อนครอบลงบนส่วนอ่อนไหวเรียกเสียงกรีดร้องจากร่างที่เกร็งขึ้นมาด้วยความกระสันซ่าน

            คเชนทร์ไม่ได้ฟังคำห้ามปราม มิหนำซ้ำยังแกล้งคนที่ปากบอกไม่แต่ร้องครางไม่เป็นภาษาหนักกว่าเดิม ถึงคเชนทร์จะยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายแต่ประสบการณ์รักที่ผ่านมาก็มากพอที่จะเป็นตัวชักนำคนด้อยประสบการณ์เรื่องบนเตียงให้คล้อยตามได้ไม่ยากนัก

            “ช...ช้าหน่อย”

            ภีมพลหอบหายใจอย่างหนัก อกขาวที่บัดนี้ถูกแต่งแต้มด้วยรอยรักกระเพื่อมขึ้นลงในทุกจังหวะที่ร่างสูงลงลิ้นร้อนรัวเร็ว ใบหน้าหวานส่ายไปมาจนผมกระจายไปทั่วหมอน รู้สึกเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้ในตอนที่หัวสมองเริ่มขาวโพลน นิ้วเท้าจิกเกร็งลงบนผ้าปูที่นอน ภีมคิดว่าเขากำลังจะเสร็จในไม่ช้า

            “อื้อออ...อาเชนทร์ อาเชนทร์”

            เด็กตัวเล็กร้องเรียกชื่อคุณอาซ้ำไปซ้ำมา ชายหนุ่มมองภาพนั้นหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ แทบจะทนสอดใส่ตัวตนเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มไม่ไหว เขาเร่งจังหวะมือตามคำเรียกร้องของคนที่กำลังจะไปถึงฝั่งฝัน สะโพกขาวลอยขึ้นจากเตียง เสียงหวานหวีดลั่นและหลังจากนั้นเขาจึงสัมผัสได้ถึงของเหลวอุ่นร้อนที่ถูกปล่อยออกมา ภีมทิ้งสะโพกลงบนเตียงอย่างอ่อนแรง รู้สึกสบายร่างกายยังไงบอกไม่ถูกหลังได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นออกไป

            “ถึงตาฉันบ้าง”

            “ฮ...ฮะ?”

            ร่างเล็กสะดุ้ง ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อคเชนทร์ถอยไปยืนแล้วจัดการถอดทั้งกางเกงสแล็กและชั้นใน...แทบจะกัดลิ้นตายในตอนที่ความเป็นชายปรากฏแก่สายตา ส่วนกลางของอาแข็งขืนตึงเครียดและปูดโปนไปด้วยเส้นเลือด ตัวตนของเขากำลังผงาดประกาศศักดาสมชื่อพญาคชสาร คเชนทร์รู้สึกเหมือนกับมันขยายใหญ่ยิ่งกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเมื่ออยู่ต่อหน้าเด็กที่เริ่มมองซ้ายมองขวาเพราะทำตัวไม่ถูก

            ภีมพลทำหน้าเลิ่กลั่ก ความตกใจในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความตื่นกลัว มือเล็กดันบ่ากว้างออกในตอนที่คเชนทร์ทาบทับร่างกายกลับลงมา ภีมส่ายหัวให้อีกฝ่ายเล็กน้อย

            “ภีม...ภีมยังไม่พร้อม” ภีมพลบอกคุณอาเสียงสั่น หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นทุกขณะ ยิ่งตอนที่อายกยิ้มมุมปากแล้วจ้องหน้าเขาไม่ละสายตาก็เหมือนกับว่ามันจะทะลุออกมาจากอก

            “งั้นก็ขอโทษ” คเชนทร์กระซิบบอกใกล้ใบหูแดงเสียงแหบพร่า ความปรารถนาของเขามันมากล้นเกินกว่าจะหยุดไว้เพียงเท่านี้

            “...แต่ฉันรอต่อไปไม่ได้”

            “อื้อออ”

            ภีมร้องลั่น ปลายเล็บจิกลงบนบ่ากว้างอัตโนมัติเมื่อคเชนทร์ใช้นิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของตัวเองนวดคลึงไปมาตรงจีบสีชมพูที่ขมิบตอดรัดเบาๆตั้งแต่ยังไม่ใส่นิ้วเข้าไป คเชนทร์ครางต่ำในลำคอด้วยความพอใจกับปฏิกิริยาตอบสนองนั่น เขากดนิ้วแรกชำแรกผ่านช่องทางร้อนแล้วถอยออกมาก่อนกดเข้าไปใหม่ ตามด้วยนิ้วที่สอง ชายหนุ่มขบกรามกับความคับแน่นที่ได้รับ ผนังด้านในของภีมเต้นตุบๆตอดรัดนิ้วเขาจนแทบคลั่ง แท่งร้อนที่เสียดสีอยู่บนหน้าท้องขาวเกร็งเครียดจนรู้สึกจุกไปหมด เพียงแต่เขาต้องอดทนอีกนิดไม่งั้นคนตัวเล็กจะเจ็บ

            ภีมพลกลืนน้ำลายหนืดลงคอ รู้สึกได้ถึงของแข็งที่ดุนดันอยู่บริเวณหน้าท้องตน  ใบหน้าเห่อร้อนจนคิดว่ามันกำลังจะระเบิดในไม่ช้าเพราะคเชนทร์ดันตัวกลับมานั่งชันเข่า ใช้มือรูดของรักขึ้นลงเพียงไม่กี่ครั้งเพื่อเตรียมความพร้อม และจ่อส่วนหัวเข้ามาตรงจีบชมพูที่แฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่นและน้ำรัก

            คเชนทร์สูดลมหายใจลึก พยายามควบคุมลมหายใจให้กลับมาเป็นปกติในตอนที่เขาดันส่วนหัวเข้าไปแล้วภีมพลตอดรัดจนเขาขยับไม่ได้ เจ้าตัวเล็กสะดุ้งเกร็งไปทั่วร่าง เพราะแบบนั้นเขาจึงต้องขยับไปใกล้ กดจูบลงบนหน้าผากมนชื้นเหงื่อ ไล่ต่ำไปที่ปลายจมูกโด่งรั้นและหยุดตรงปากอิ่มหวานฉ่ำ ไล้เลียคลอเคลียอีกฝ่ายอย่างเขาใจ ชายหนุ่มใช้นิ้วโป้งลูบแก้มนิ่มไปมาและภีมพละกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับความอ่อนโยนที่ได้รับ

            “อย่าเกร็ง” เขาบอก จับปอยผมที่เกะกะระใบหน้าน่ารักไปทัดหู

            “ต...แต่ภีมกลัว” ภีมบอกเหมือนไม่แน่ใจ แต่ภีมก็รู้ว่าคเชนทร์เวลานี้ไม่ต่างอะไรจากนักล่า เขาไม่สามารถถอยหลังกลับได้อีกแล้ว

            “...ฉันจะไม่ทำให้เธอเจ็บ” คเชนทร์หมายถึงเขาจะพยายาม...

            “อาจะทำเบาๆจริงๆใช่มั้ย?” ภีมถามอย่างออดอ้อน ดวงตาคู่สวยมองคนแก่กว่าอย่างอ้อนวอน เด็กตัวเล็กกดจูบแผ่วเบาลงบนปลายคาง รู้สึกจั๊กจี้เล็กน้อยเพราะไรหนวดที่อีกฝ่ายโกนไว้ลวกๆ

            “อาครับ อ่อนโยนกับภีมหน่อยนะ”

            คเชนทร์มองคนตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ ภีมพลไม่ได้รู้ตัวเลยใช่ไหมว่าการกระทำทุกอย่างมันกำลังสวนทางกับคำเว้าวอนนั่น เขาจะอ่อนโยนได้ยังไงเมื่อโดนเด็กรุ่นลูกยั่วยวนกันถึงขนาดนี้

            สำหรับเขามันเหมือนกับว่าอีกฝ่ายกำลังขอให้ทำรักแรงๆมากกว่า...

            “ถ้าเจ็บจนทนไม่ไหวก็ร้องออกมาดังๆ”

            และแน่นอนว่าเขาไม่รับปาก...

.

.

.

            “อา บ...เบาหน่อย” ภีมพลร้องบอกชายหนุ่มที่กระแทกสะโพกลงมาไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันดั่งไปทั่วห้องสร้างความเขินอายให้กับเขาจนไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ดูแล้วคนมากประสบการณ์จะไม่ได้อับอายกับความรุนแรงของตัวเองเลยสักนิด...ออกจะชอบใจด้วยซ้ำ

            “ภีม” คเชนทร์เรียกอีกคนเสียงพร่า “...เธอดีมาก”

            ทุกส่วนในร่างกายของเขากำลังสุขสม สิ่งที่เคยจินตนาการเอาไว้กับความเป็นจริงต่างกันยิ่งนัก...เทียบกันไม่ได้เลยสักนิด ภีมทำให้คลื่นอารมณ์ของเขาโหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดยั้ง

            ภีมพลแทบจะสำลักความสุขตายกับคำชมนั่น เขาโอบกอดร่างสูงให้ทุกส่วนของร่างกายแนบแน่น ขาขาวแยกออกกว้างขึ้นเพื่อให้อีกฝ่ายได้เสพสมกับร่างกายตนได้ถนัด ใบหน้าหวานซบลงกับไหล่ลาดส่งเสียงครางอื้ออึงฟังไม่ได้ศัพท์ คนตัวเล็กกดจูบลำคอชื้นเหงื่อ กระซิบแผ่วเบา

            “ภีมรักอาเชนทร์”

            “หื้ม?” คเชนทร์เลิกคิ้วเพราะได้ยินไม่ถนัด เขารับรู้ได้ถึงแรงกอดที่เพิ่มขึ้นจากร่างตรงหน้า แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแต่ก็พอจะเข้าใจ

            ชายหนุ่มช้อนแขนอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตัก มือข้างหนึ่งโอบรอบเอวบางไว้กันตก ส่วนล่างยังขยับเข้าออกไม่ให้เสียจังหวะ ภีมพลจิกแผ่นหลังกว้างจนขึ้นรอยเล็บเมื่อรู้สึกเสียวท้องน้อย นิ้วเท้าจิกเกร็ง...ปวดหนึบจนแทบทนไม่ไหวเมื่อได้ยินเสียงหอบหายใจของอีกฝ่ายดังอยู่ข้างหู

            “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร?” ถึงจะรู้อยู่แก่ใจแต่ก็ยังอยากได้ยินมาจากปากอีกครั้ง คเชนทร์มองภีมพลไม่วางตา รู้สึกได้ถึงอัตราการเต้นหัวใจที่แรงขึ้นเรื่อยๆของตัวเองในตอนที่ภีมขยับปากพูดประโยคนั้นอีกครั้ง

            “ภีมรักอาเชนทร์” ภีมพลบอกซ้ำ  เขาไม่รังเกียจถ้าจะได้ย้ำให้อีกฝ่ายได้รู้ มันดีเสียยิ่งกว่าดีด้วยซ้ำเมื่อคนที่อยากฟังคือคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเขามาตลอด ภีมกลืนก้อนสะอื้นลงคอ ขอบตาเขาร้อนผ่าวยามได้บอกสิ่งที่เฝ้าเก็บไว้ไม่ให้ใครได้รู้ออกไป

            “ภีมรักอาเชนทร์นะ” ภีมกอดร่างสูงแน่นราวกับกลัวว่าอีกฝ่ายจะหายไปเพียงเขาปล่อยมือ...เขาควรพอใจแล้วใช่ไหม

            แม้ว่าอาเชนทร์จะไม่ได้ตอบอะไร

            แม้ว่าอีกฝ่ายจะทำเพียงแค่ยิ้มแต่ภีมพลก็ดีใจ

            แค่นี้ก็มากเกินพอ...

            คเชนทร์ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้เจ้าเด็กขี้แง สองมือใหญ่ยกขึ้นประครองใบหน้าหวานที่บัดนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ทว่ากลับยังดูน่ารักน่าเอ็นดูในสายตาเขาเสมอ ชายหนุ่มกดจูบลงบนปากสีช้ำ ส่งทุกความรู้สึกผ่านสัมผัสอ่อนโยนที่ทำให้ภีมพลกลายร่างจากสถานะของแข็งเป็นของเหลว คนตัวเล็กซุกหน้าลงบนไหล่กว้างอย่างออดอ้อน ภีมพลคิดว่าเขาไม่สามารถทนมองหน้าอีกคนได้ในตอนที่เสียงแหบทุ้มกระซิบที่ข้างใบหู

            “เธอหนีฉันไม่พ้นแล้วรู้ไหม...ทุกอย่างของเธอเป็นของฉัน”

            “ทุกอย่างเลยหรอครับ” ภีมถามเสียงอู้อี้ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองคนพูด

            “อืม ทุกอย่าง” คเชนทร์ว่า “...ทั้งตัว ทั้งใจ”

            “ล...แล้วอา อ๊ะ” เจ้าตัวเล็กถามเสียงกระเส่าก่อนจะกัดปากแน่น อาเงียบไปนานจนเขาใจหาย หรือภีมไม่ควรถาม...

            ไม่ต้องรับรู้คงดีกว่าสินะ

            “อ๊าาาา” ภีมพลครางลั่นในครั้งสุดท้ายที่ของเหลวอุ่นร้อนฉีดเข้ามาในตัวเขา มันแปลก...แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดีขนาดไหน

            “คเชนทร์ก็เป็นของเธอ” ชายหนุ่มว่า

            พญาคชสารกำลังยอมศิโรราบให้กับกระต่ายตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอด เจ้าแห่งผืนป่าที่ไม่ว่าใครก็ต้องเคารพและหวาดกลัวกำลังปราชัยต่อเจ้าตัวเล็กที่หาญกล้าเข้ามาขโมยหัวใจของเขาไปแบบไร้เงื่อนไข...และไร้ความปราณี

            “ทั้งตัว...ทั้งใจ”